الو؟؟..خونه ی خدا؟..الو..الو..سلام...کسی اونجا نیس؟؟ مگه اونجا خونه ی خدا نیس؟؟؟ یس چرا کسی جواب نمیده؟؟؟ یهو ی صدای مهربون...مثل اینکه صدای ی فرشتس...بله باکی کارداری کوچولو؟ _خداهس؟باهاش قرار داشتم....قول داده امشب جوابمو بده. _بگو من میشنوم. کودک متعجب پرسید:مگه توخدایی؟ من با خدا کاردارم -هرچی میخوای ب من بگو قول میدم بخدابگم. _صدای بغض الودش گف:یعنی خدام منو دوس نداره؟؟؟ فرشته ساکت بود،بعداز مکثی ن چندان طولانی،ن خیلی دوستت داره،مگه کسی میتونه تورو دوس نداشته باشه؟ بلور اشکی ک در چشمانش حلقه زده بودبافشار بغض شکست و برروی گونه اش غلطید وبا همان بغض گف:اصلا اگه خدا باهام حرف نزنه گریه میکنماااا.. بعداز چن لحضه هیاهوی سکوت:بگو زیبا بگو هر انچه در دل کوچکت سنگینی میکندبگو:دیگه بغض امانش رابریده بودبلندبلند گریه کردوگف:خداجون،خدای مهربون،خدای قشنگم میخواستم بهت بگم توروخدا نذار بزرگ شوم،تورو خدا..چرا؟این مخالفت تقدیره.چرادوس نداری بزرگ شوی؟_اخ من تورو خیلی دوس دارم.قدمامانم، دهتا دوس دارم،اگه بزرگ شم نکنه مثل بقیه فراموشت کنم؟نکنه یادم بره روزی بهت زنگ میزدم؟نکنه یادم بره باهات قرار میزاشتم؟مثل بقیه ک بزرگ شدن وحرف منو نمیفهمن.مثل بقیه ک بزرگن وفکرمیکنن من الکی میگم باتو دوسم.مگه باهات دوس نیسم؟پس چرا کسی حرف منو باور نمیکنه؟خداچرا حرفای بزرگا سخت سخته؟مگه اینطوری نمیشه باهات حرف زد؟؟ _خدا پس از تمام شدن گریه های کودک:ادم محبوبترین مخلوق منه چ زود خاطراتش رو ب ازای بزرگ شدنفراموش میکنه.کاش همه مثل تو ب جایخواسته های عجیب غریب منو از خودم میخواستم تا تمام دنیادردستانشان جای میگرفت.کاش همه مثل تو مرا برای خودم ونه برای خودخواهیشان میخواستند.دنیا برای تو کوچک است.. بیا تا همیشهکوچک بمانی و هرگز بزرگ نشوی...کودک کنار تلفن،درحالی ک لبخندبر لبانش بود دراغوش خدا بخواب همیشگی فرو رف.

نظرات شما عزیزان: